Interlingua Wiki
Advertisement
See also Mercator

Latin[]

Etymology[]

From mercor (trade, deal in goods).

Pronunciation[]

Noun[]

mercātor (genitive mercātōris); m, third declension

  1. merchant, trader
  2. dealer, speculator

Inflection[]

Number Singular Plural
nominative mercātor mercātōrēs
genitive mercātōris mercātōrum
dative mercātōrī mercātōribus
accusative mercātōrem mercātōrēs
ablative mercātōre mercātōribus
vocative mercātor mercātōrēs

Derived terms[]

  • mercātōrius

Related terms[]

  • mercābilis
  • mercāns
  • mercantia
  • mercātiō
  • mercātūra
  • mercātus
  • mercor

See also[]

  • mercālis
  • merx


de:mercator pl:mercator ru:mercator zh:mercator

Advertisement